PORADNIK DLA CUDZOZIEMCA UBIEGAJĄCEGO SIĘ O ZEZWOLENIE NA POBYT CZASOWY CZĘŚĆ 1

Jeżeli chciałbyś uzyskać zezwolenie na pobyt czasowy, zapoznaj się z poniższą treścią:

Najpierw prawidłowo wypełnij wniosek.

Wypełniając wniosek o udzielenie zezwolenia legalizującego pobyt pamiętaj, aby:

• wypełnić go czytelnie w języku polskim;
• wypełnić wszystkie wymagane rubryki wniosku zgodnie ze stanem faktycznym;
• wypełnić go wielkimi literami wpisanymi w odpowiednie kratki;
• jeśli w przeszłości podawałeś inne dane osobowe – poinformować o tym fakcie
  w uzasadnieniu;
• podać miejsce faktycznego pobytu, gdzie będzie odbierana korespondencja;
• w części dot. karalności wskazać informacje o wydanych wobec ciebie wyrokach a w przypadku niepewności, co do wydanych wyroków wskazać, iż postępowanie pozostaje
  w toku (UWAGA: uiszczenie kary grzywny nie świadczy o tym, iż nie wszczęto postępowania karnego i nie wydano wyroku w sprawie);
• w części dot. toczących się postępowań karnych lub postępowaniach w sprawach
  o wykroczenia podać informacje o wszystkich toczących się postępowaniach (np. w sprawie nie przyjętych mandatów karnych)
• dołączyć do wniosku dowód uiszczenia opłaty skarbowej;
• dołączyć do wniosku fotografie wykonane w odpowiednim formacie;
• złożyć pod nim własnoręczny podpis oraz wpisać imię i nazwisko posługując się alfabetem łacińskim;

Uwaga: w przypadku ubiegania się o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy
w celu połączenia się z rodziną dla cudzoziemca przebywającego poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (art. 159 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach), wniosek powinien podpisać cudzoziemiec zamieszkujący w Polsce, a nie członek jego rodziny dla którego zezwolenie ma być udzielone;

• okazać ważny dokument podróży. W szczególnie uzasadnionym przypadku, gdy nie posiadasz ważnego dokumentu podróży i nie masz możliwości jego uzyskania, możesz przedstawić inny dokument potwierdzający tożsamość; UWAGA: składając wniosek powinieneś jak najbardziej szczegółowo w uzasadnieniu napisać dlaczego nie masz możliwości uzyskać dokumentu podróży i wymienić działania jakie podjąłeś aby go zdobyć. Możesz być również wezwany do przedstawienia dokumentów potwierdzających podjęcie tych działań.
• dołączyć każdy dokument, który może potwierdzić informacje zawarte we wniosku oraz przyczynić się do szybkiego rozpatrzenia sprawy;
• w przypadku wątpliwości – poprosić o pomoc pracownika urzędu wojewódzkiego lub zgłosić się do organizacji pozarządowych świadczących cudzoziemcom pomoc. Informacje o działalności tych organizacji powinieneś znaleźć na tablicach informacyjnych lub w broszurach dostępnych w urzędzie wojewódzkim.

Następnie sprawdź, czy spełniasz poniższe wymagania:

Cudzoziemiec w okresie pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązany posiadać ważny dokument podróży oraz dokumenty uprawniające go do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli są wymagane.

Cudzoziemiec może podróżować i przebywać na terytorium państw obszaru Schengen przez okres nieprzekraczający 90 dni w ciągu każdego 180 dniowego okresu, jeśli posiada ważną wizę długoterminową lub ważny dokument pobytowy, wydane przez państwo obszaru Schengen oraz:

• posiada ważny dokument podróży uprawniający posiadacza do przekroczenia granicy, ważny przez przynajmniej trzy miesiące po planowanej dacie wyjazdu z terytorium państw członkowskich (w uzasadnionych pilnych przypadkach kryterium to może zostać pominięte) oraz wydany w okresie ostatnich 10 lat,
• potrafi uzasadnić cel i warunki planowanego pobytu oraz
• posiada wystarczające środki utrzymania lub możliwość ich uzyskania zgodnie z prawem,
  a także
• nie jest uważany za stanowiącego zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego, zdrowia publicznego lub stosunków międzynarodowych żadnego z państw członkowskich, a w szczególności nie dokonano wobec niego na tej podstawie wpisu
  do celów odmowy wjazdu w krajowych bazach danych państw członkowskich.

Ponadto dane cudzoziemca nie powinny znajdować się w krajowym wykazie wpisów do celów odmowy wjazdu danego państwa członkowskiego.

Do państw obszaru Schengen należą: Austria, Belgia, Dania, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Luksemburg, Niderlandy, Niemcy, Portugalia, Szwecja, Włochy, Estonia, Litwa, Łotwa, Malta, Polska, Czechy, Słowacja, Słowenia, Węgry, a także Szwajcaria, Liechtenstein, Norwegia i Islandia (ostatnie 4 państwa to państwa obszaru Schengen nie należące do UE).

Należy podkreślić, iż: Wielka Brytania, Irlandia, Cypr, Chorwacja, Bułgaria oraz Rumunia są państwami członkowskimi UE, które nie należą do państw obszaru Schengen.

Posiadacze dokumentu pobytowego, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r. ustanawiającego jednolity wzór dokumentów pobytowych dla obywateli państw trzecich (Dz. Urz. UE L 157 z dnia 15.06.2002, str. 1, z późn. zm.), z adnotacją „ICT”, wydanego przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej, w tym przez państwo nie należące do obszaru Schengen, mogą korzystać z mobilności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie nieprzekraczającym okresu ważności tego dokumentu pobytowego, polegającej na wykonywaniu pracy w charakterze pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż w jednostce przyjmującej należącej do tej samej grupy przedsiębiorstw, mającej siedzibę na terytorium Polski, w tym z mobilności krótkoterminowej w okresie do 90 dni w dowolnym okresie liczącym 180 dni na terytorium Polski, niezależnie od możliwości korzystania z tej mobilności w innych państwach członkowskich UE, na określonych warunkach (zob. pkt 4.6.4),

Posiadacze dokumentu pobytowego, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r. ustanawiającego jednolity wzór dokumentów pobytowych dla obywateli państw trzecich (Dz. Urz. UE L 157 z dnia 15.06.2002, str. 1, z późn. zm.) lub wizy długoterminowej, wydanych przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej, w tym przez państwo nie należące do obszaru Schengen, z adnotacją:

• „student”, mogą korzystać z mobilności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu kontynuacji lub uzupełnienia studiów podjętych na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej w okresie 360 dni, o ile okres ten nie przekracza okresu ważności posiadanego dokumentu pobytowego, na określonych warunkach (zob. pkt 4.6.7).
• „naukowiec”, mogą korzystać z mobilności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie nieprzekraczającym okresu ważności tego dokumentu pobytowego, polegającej na prowadzeniu części badań naukowych lub prac rozwojowych w jednostce naukowej mającej siedzibę na terytorium Polski, w tym z mobilności krótkoterminowej w okresie do 180 dni w dowolnym okresie liczącym 360 dni na terytorium Polski, niezależnie od możliwości korzystania z tej mobilności w innych państwach członkowskich UE, na określonych warunkach (zob. pkt 4.6.9).

Cudzoziemiec będący członkiem rodziny posiadacza dokumentu pobytowego, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1030/2002, lub wizy długoterminowej, z adnotacją „naukowiec”, również może korzystać z mobilności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w tym z mobilności krótkoterminowej w okresie do 180 dni w dowolnym okresie liczącym 360 dni na terytorium Polski, niezależnie od możliwości korzystania z tej mobilności w innych państwach członkowskich UE, na określonych warunkach (zob. pkt 4.6.13).

Cudzoziemiec jest obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed upływem okresu pobytu objętego wizą Schengen lub wizą krajową oraz przed upływem okresu ważności tej wizy, jeśli nie posiada uprawnienia do kontynuowania pobytu na tym terytorium.

Cudzoziemiec, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy międzynarodowej o zniesieniu obowiązku wizowego lub jednostronnego zniesienia obowiązku wizowego lub wobec którego stosuje się częściowe lub całkowite zniesienie obowiązku wizowego, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 539/2001 z dnia 15 marca 2001 r. wymieniającym państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu, jest obowiązany opuścić to terytorium przed upływem terminu okresu ruchu bezwizowego przewidzianego w umowie międzynarodowej, w jednostronnym zniesieniu obowiązku wizowego lub w w/w rozporządzeniu, jeśli nie posiada uprawnienia do kontynuowania pobytu na tym terytorium.

Cudzoziemiec jest obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed upływem terminu ważności zezwolenia na pobyt czasowy, jeśli nie posiada uprawnienia do kontynuowania pobytu na tym terytorium, w szczególności nie uzyskał kolejnego zezwolenia na pobyt czasowy lub zezwolenia na pobyt stały albo zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Cudzoziemiec jest obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o odmowie przedłużenia mu wizy Schengen lub wizy krajowej, udzielenia mu zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, decyzja o umorzeniu postępowania w tych sprawach lub decyzja o cofnięciu mu zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE lub o cofnięciu zgody na pobyt ze względów humanitarnych – stała się ostateczna, a w przypadku wydania decyzji przez organ wyższego stopnia, od dnia, w którym decyzja ostateczna została cudzoziemcowi doręczona. Uwaga: w przypadku zastosowania się do tego obowiązku nie będzie wydawana decyzja o zobowiązaniu do powrotu i nie będzie orzekany zakaz ponownego wjazdu.

Pobyt cudzoziemca na terytorium RP w powyższym okresie uważa się za legalny, chyba że wniosek o przedłużenie mu wizy Schengen lub wizy krajowej lub o udzielenie mu zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE został złożony po upływie okresu jego legalnego pobytu na tym terytorium.

Powyższe zasady nie mają zastosowania w przypadku, gdy przed wydaniem decyzji o odmowie przedłużenia cudzoziemcowi wizy Schengen lub wizy krajowej, udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE lub decyzji o umorzeniu postępowania w tych sprawach zostało wszczęte wobec cudzoziemca postępowanie w sprawie zobowiązania go do powrotu lub została mu wydana decyzja o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu.

Pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez wymaganej wizy, zezwolenia na pobyt czasowy lub zezwolenia na pobyt stały, albo zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, a także wykonywanie pracy bądź podjęcie działalności gospodarczej niezgodnie z obowiązującymi przepisami naraża cudzoziemca na wydanie decyzji orzekającej o zobowiązaniu do powrotu z orzeczeniem o zakazie ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i innych państw obszaru państw Schengen przez okres od 6 miesięcy do 3 lat.

 JAKIE SĄ WYMAGANIA DOTYCZĄCE WNIOSKÓW, DOKUMENTÓW, WYJAŚNIEŃ, OŚWIADCZEŃ?

Wnioski, podania oraz dokumenty w sprawach dotyczących legalizacji pobytu cudzoziemców
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej powinny być:

• sporządzone w języku polskim;
• oryginałami lub kopiami potwierdzonymi urzędowo za zgodność z oryginałem (zamiast oryginału dokumentu strona może złożyć odpis (kopię) dokumentu, jeżeli jego zgodność
  z oryginałem została poświadczona przez notariusza albo przez występującego w sprawie pełnomocnika strony będącego adwokatem lub radcą prawnym albo upoważnionego pracownika organu prowadzącego postępowanie (wojewody), któremu został okazany oryginał dokumentu wraz z odpisem – nie dotyczy dokumentów tożsamości (podróży);
• przetłumaczone na język polski przez tłumacza przysięgłego – w przypadku dokumentów sporządzonych w języku obcym, służących za dowód w postępowaniu, np. obcych aktów stanu cywilnego, umów itd. Uwaga: obowiązek przedstawienia tłumaczenia nie dotyczy dokumentu podróży.

JAKI JEST TERMIN ZAŁATWIENIA SPRAWY?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa załatwienie sprawy:

• wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca,
• szczególnie skomplikowanej – nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania,
• zaś w postępowaniu odwoławczym – w ciągu miesiąca od dnia otrzymania odwołania.

Załatwienie sprawy dot. udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa oraz zezwolenia na pobyt czasowy w celu mobilności długoterminowej pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż, w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa powinno zakończyć się w terminie 90 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku. Jeżeli do wniosku nie zostały dołączone wszystkie niezbędne dokumenty bieg ww. terminu zawiesza się do dnia ich doręczenia wojewodzie.

Załatwienie sprawy dot. udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach, zezwolenia na pobyt czasowy w celu prowadzenia badań naukowych, zezwolenia na pobyt czasowy dla stażysty oraz zezwolenia na pobyt czasowy dla wolontariusza powinny zakończyć się w terminie 60 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku. Jeżeli do wniosku nie zostały dołączone wszystkie niezbędne dokumenty bieg ww. terminu zawiesza się do dnia ich doręczenia wojewodzie.

Załatwienie sprawy dot. udzielenia zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE powinno zakończyć się nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, w postępowaniu odwoławczym – powinno zakończyć się w ciągu 2 miesięcy od dnia otrzymania odwołania.

Przed wydaniem decyzji o udzieleniu: zezwolenia na pobyt czasowy/zezwolenia na pobyt stały/zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE – właściwy wojewoda jest obowiązany zwrócić się do komendanta oddziału Straży Granicznej, komendanta wojewódzkiego Policji, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, a w razie potrzeby także do innych organów, z wnioskiem o przekazanie informacji, czy wjazd i pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą stanowić zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego. Powyższy wymóg nie dotyczy dzieci, które nie ukończyły 13 lat w dniu złożenia wniosku.

Mając na uwadze fakt, iż ww. organy są obowiązane zasadniczo do przekazania żądanych informacji
w terminie 30 dni należy spodziewać się, iż postępowanie w sprawie będzie trwało ponad 30 dni.

O każdym przypadku niezałatwienia sprawy w powyższych terminach, organ pierwszej lub drugiej instancji obowiązany jest zawiadomić stronę, podając przyczyny zwłoki, wskazując nowy termin załatwienia sprawy oraz pouczając o prawie do wniesienia ponaglenia.

CZY MOGĘ DZIAŁAĆ PRZEZ PEŁNOMOCNIKA?

Strona może działać przez pełnomocnika, chyba że charakter czynności wymaga jej osobistego działania. Pełnomocnikiem strony może być osoba fizyczna posiadająca zdolność do czynności prawnych.

• pełnomocnictwo powinno być udzielone na piśmie, w formie dokumentu elektronicznego lub zgłoszone do protokołu;
• pełnomocnik dołącza do akt oryginał lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa;
• wraz z pełnomocnictwem do akt sprawy należy dołączyć dowód wniesienia opłaty skarbowej w wysokości 17 zł;
• w przypadku pełnomocnictw szczególnych (udzielonych do szczegółowo wymienionych postępowań) udzielone pełnomocnictwo powinno upoważniać do reprezentowania cudzoziemca w konkretnym postępowaniu zarówno przed właściwym wojewodą, jak i przed Szefem Urzędu do Spraw Cudzoziemców (jeżeli cudzoziemiec chce być reprezentowany również w postępowaniu odwoławczym).

Złożenie przez cudzoziemca zamieszkującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy w celu połączenia się z rodziną w imieniu członka jego rodziny wymaga pisemnej zgody tego członka rodziny lub jego przedstawiciela ustawowego, chyba że wnioskodawca jest jego przedstawicielem ustawowym. Wyrażenie ww. zgody jest równoznaczne z udzieleniem cudzoziemcowi zamieszkującemu na terytorium Polski pełnomocnictwa do działania w imieniu członka rodziny w danym postępowaniu.

W JAKI SPOSÓB DORĘCZANA JEST KORESPONDENCJA?  

Wszystkie pisma (zawiadomienia, wezwania, decyzje, postanowienia itp.) doręczane są
za pokwitowaniem za pośrednictwem operatora pocztowego, względnie przez urzędników organu pierwszej lub drugiej instancji lub inne uprawnione osoby lub organy.

Pisma są doręczane pod wskazanym przez stronę adresem lub w każdym miejscu, gdzie się ją zastanie.

Cudzoziemcom pozbawionym wolności pisma doręcza się za pośrednictwem administracji zakładu, w którym przebywają.

Pisma doręcza się również za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną, jeżeli strona lub inny uczestnik postępowania spełni jeden z następujących warunków:

1) złoży podanie w formie dokumentu elektronicznego przez elektroniczną skrzynkę podawczą organu administracji publicznej,

2) wystąpi do organu administracji publicznej o takie doręczenie i wskaże organowi administracji publicznej adres elektroniczny,

3) wyrazi zgodę na doręczanie pism w postępowaniu za pomocą tych środków i wskaże organowi administracji publicznej adres elektroniczny.

Organ administracji publicznej może zwrócić się do strony lub innego uczestnika postępowania o wyrażenie zgody na doręczanie pism w formie dokumentu elektronicznego w innych, określonych przez organ kategoriach spraw indywidualnych załatwianych przez ten organ.

Organ administracji publicznej może wystąpić o wyrażenie zgody, na doręczanie pism za pomocą tych środków komunikacji elektronicznej, przesyłając to wystąpienie za pomocą środków komunikacji elektronicznej na adres elektroniczny strony lub innego uczestnika postępowania. Do wyżej wymienionego  wystąpienia nie stosuje się art. 46 § 3-8 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Jeżeli strona lub inny uczestnik postępowania zrezygnuje z doręczania pism za pomocą środków komunikacji elektronicznej, organ administracji publicznej doręcza pismo w sposób określony dla pisma w formie innej niż forma dokumentu elektronicznego.

ZMIANA ADRESU, A DORĘCZANIE KORESPONDENCJI

W toku postępowania strony (cudzoziemcy) oraz ich przedstawiciele i pełnomocnicy mają obowiązek zawiadomić organ przed którym toczy się aktualnie ich sprawa o każdej zmianie swego adresu.
W trakcie postępowania, pisma przesyłane są zawsze na adres dla doręczeń, który jako ostatni został wskazany danemu organowi.

• W razie zaniedbania ww. obowiązku doręczenie pisma pod dotychczasowym adresem uznaje się za skuteczne (np. w przypadku takiego doręczenia decyzji termin do złożenia odwołania, będzie biegł nawet, jeśli cudzoziemiec lub jego pełnomocnik decyzji tej faktycznie nie odebrali z powodu zmiany adresu)
• NIEOBECNOŚĆ ADRESATA: W przypadku nieobecności adresata pod wskazanym przez niego adresem pismo doręcza się, za pokwitowaniem, dorosłemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy domu, jeżeli osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. O doręczeniu pisma sąsiadowi lub dozorcy zawiadamia się adresata, umieszczając zawiadomienie w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy to nie jest możliwe, w drzwiach mieszkania.

PISMA DORĘCZA SIĘ:

• Stronie, czyli cudzoziemcowi, pod wskazanym przez niego adresem, a gdy działa on przez przedstawiciela (np. kuratora) – temu przedstawicielowi.
  • Strona jest obowiązana potwierdzić odbiór pisma swoim podpisem
    ze wskazaniem daty doręczenia. Jeżeli uchyli się ona od potwierdzenia doręczenia, doręczający sam stwierdzi datę doręczenia oraz wskaże osobę, która odebrała pismo
    i przyczynę braku jej podpisu.
  • Jeżeli strona odmówi przyjęcia pisma przesłanego przez pocztę albo doręczonego w inny sposób, pismo zostanie zwrócone nadawcy z adnotacją o odmowie jego przyjęcia i datą odmowy. W takim przypadku uznaje się, że pismo zostało doręczone w dniu odmowy jego przyjęcia przez adresata.
• Pełnomocnikowi. Jeżeli strona ustanowiła pełnomocnika, pisma doręcza się pełnomocnikowi. Jeżeli ustanowiono kilku pełnomocników, Strona wyznacza jednego z nich jako właściwego do spraw doręczeń i powiadamia o tym organ prowadzący postępowanie. Jeżeli cudzoziemiec nie wyznaczy takiego pełnomocnika, pisma doręcza się tylko jednemu pełnomocnikowi. Pełnomocnika dotyczą takie same zasady potwierdzenia odbioru pisma jak stronę.

 CO SIĘ STANIE JEŻELI PISMA NIE MOŻNA DORĘCZYĆ?

• operator pocztowy przechowuje pismo przez okres 14 dni w swojej placówce pocztowej – w przypadku doręczania pisma przez pocztę,
• pismo składa się na okres 14 dni w urzędzie właściwej gminy (miasta) – w przypadku doręczania pisma przez pracownika urzędu gminy (miasta) lub upoważnioną osobę lub organ.

Zawiadomienie o pozostawieniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w terminie
7 dni, licząc od dnia pozostawienia zawiadomienia, umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata.

W przypadku niepodjęcia przesyłki w ww. terminie, pozostawia się powtórne zawiadomienie
o możliwości odbioru przesyłki w terminie nie dłuższym niż 14 dni od daty pierwszego zawiadomienia.

Doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia ww. okresu, a pismo pozostawia się w aktach sprawy.

 

CZY PISMO MOŻNA DORĘCZYĆ ELEKTRONICZNIE?

W celu doręczenia pisma w formie dokumentu elektronicznego organ administracji publicznej przesyła na adres elektroniczny adresata zawiadomienie zawierające:

1) wskazanie, że adresat może odebrać pismo w formie dokumentu elektronicznego;

2) wskazanie adresu elektronicznego, z którego adresat może pobrać pismo i pod którym powinien dokonać potwierdzenia doręczenia pisma;

3) pouczenie dotyczące sposobu odbioru pisma, a w szczególności sposobu identyfikacji pod wskazanym adresem elektronicznym w systemie teleinformatycznym organu administracji publicznej, oraz informację o wymogu podpisania urzędowego poświadczenia odbioru w określony sposób.

W przypadku nieodebrania pisma w formie dokumentu elektronicznego organ administracji publicznej po upływie 7 dni, licząc od dnia wysłania zawiadomienia, przesyła powtórne zawiadomienie o możliwości odebrania tego pisma.

W przypadku nieodebrania pisma doręczenie uważa się za dokonane po upływie 14 dni, licząc od dnia przesłania pierwszego zawiadomienia.

WYJEŻDŻAM ZA GRANICĘ. JAK WYGLĄDAJĄ DORĘCZENIA PISM?

• W przypadku wyjazdu za granicę, poza wyjazdem do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, należy wskazać osobę, która przebywa w Polsce i będzie odbierać korespondencję cudzoziemca w jego imieniu (tzw. pełnomocnika do spraw doręczeń
  w kraju) i powiadomić o tym organ prowadzący postępowanie w sprawie, chyba że doręczenie następuje za pomocą środków komunikacji elektronicznej. W razie niedopełnienia ww. obowiązku, pismo uważa się za doręczone pod dotychczasowym adresem.
• Strona zamieszkała poza terytorium Unii Europejskiej lub mająca siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli nie ustanowiła pełnomocnika do prowadzenia sprawy zamieszkałego w kraju lub doręczenie nie odbywają się za pomocą środków komunikacji elektronicznej, jest obowiązana wskazać pełnomocnika do doręczeń w Polsce. W przypadku niewskazania pełnomocnika do doręczeń w Polsce przeznaczone dla tej strony pisma pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia.

CO MUSZĘ ZROBIĆ ABY ZACHOWAĆ TERMIN?

Wnioski i podania sporządzone w języku polskim składa się w określonym dla dokonania danej czynności terminie.

Termin do dokonania określonej czynności uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało:

• wysłane w formie dokumentu elektronicznego do organu administracji publicznej, a nadawca otrzymał urzędowe poświadczenie odbioru;,
• nadane w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe,
• złożone w polskim urzędzie konsularnym,
• złożone przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej,
• złożone przez członka załogi statku morskiego kapitanowi statku,
• złożone przez osobę pozbawioną wolności w administracji zakładu karnego,
• złożone przez cudzoziemca umieszczonego w strzeżonym ośrodku lub areszcie dla cudzoziemców w administracji tego ośrodka lub aresztu.

Pisma można również składać bezpośrednio do organu rozpatrującego sprawę.

Operatorem wyznaczonym w rozumieniu ustawy – Prawo pocztowe jest Poczta Polska Spółka Akcyjna.

Ponadto za datę dokonania określonej czynności przyjmuje się:

• w przypadku doręczenia za pośrednictwem zagranicznej placówki pocztowej – datę wpływu do polskiej placówki pocztowej operatora wyznaczonego (data stempla pocztowego polskiej placówki pocztowej);
• w przypadku doręczenia za pośrednictwem innych operatorów pocztowych niż operator wyznaczony (Poczta Polska Spółka Akcyjna) lub za pośrednictwem firmy kurierskiej (przesyłki nadanej zarówno w Polsce jak i za granicą) – datę wpływu do organu.

W przypadku uchybienia terminu wyznaczonego w wezwaniu cudzoziemiec w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu może wystąpić z prośbą o przywrócenie terminu. Cudzoziemiec powinien uprawdopodobnić, że uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy. Jednocześnie z wniesieniem prośby należy uzupełnić dokumenty, które wymienione były w wezwaniu lub dokonać wymienionych w nim czynności.

CZY MOGĘ ZAPOZNAĆ SIĘ Z AKTAMI SPRAWY?  

• W każdym stadium postępowania strona ma prawo wglądu w akta sprawy, sporządzania z nich notatek, kopii (np. zdjęć) lub odpisów. Prawo to przysługuje również po zakończeniu postępowania.
• Strona może żądać uwierzytelnienia odpisów lub kopii akt sprawy lub wydania jej z akt sprawy uwierzytelnionych odpisów, o ile jest to uzasadnione ważnym interesem strony.
• Opłata skarbowa od poświadczenia zgodności odpisu lub kopii żądanego z akt sprawy dokumentu od każdej pełnej lub zaczętej strony wynosi 5 zł.
• Powyższych zasad nie stosuje się do akt sprawy zawierających informacje niejawne o klauzuli tajności „tajne” lub „ściśle tajne”, a także do innych akt, które organ administracji publicznej wyłączy ze względu na ważny interes państwowy.
• Czynny udział w postępowaniu. Organy administracji publicznej obowiązane są zapewnić stronom czynny udział w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji umożliwić im wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań.
• Strona może zapoznać się ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, uzupełnić złożony wniosek oraz złożyć oświadczenie do protokołu.

JAKIE SĄ OPŁATY SKARBOWE?

Obowiązek zapłaty opłaty skarbowej za poszczególne formy legalizacji pobytu powstaje
z chwilą złożenia wniosku do wojewody. Opłatę skarbową uiszcza się na rachunek właściwego organu podatkowego, którym jest wójt (burmistrz, prezydent miasta). Składający wniosek lub inne podanie zobowiązany jest załączyć dowód zapłaty należnej opłaty skarbowej.

Opłacie skarbowej podlega m. in.:

• udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy – 340 zł
• udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę – 440 zł
• udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji – 440 zł
• udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa – 440 zł
• udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy w celu mobilności długoterminowej pracownika            kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż, w ramach               przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa – 440 zł
• udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na pracę sezonową – 170 zł
• udzielenie zezwolenia na pobyt stały – 640 zł
• udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE – 640 zł
• przedłużenie wizy krajowej – 406 zł
• fakultatywne przedłużenie wizy Schengen – 30 euro
• decyzja inna niż ww., do której mają zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego – 10 zł
• wydanie zaświadczenia – 17 zł
• złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa albo jego odpisu, wypisu lub kopii – 17 zł

Jeżeli strona nie uiści opłaty skarbowej  wraz ze złożeniem wniosku, organ prowadzący postępowanie wyznaczy jej termin do wniesienia tej należności. Termin ten nie może być krótszy niż 7 dni,
a dłuższy niż 14 dni. Jeżeli w wyznaczonym terminie należność nie zostanie uiszczona wniosek podlega zwrotowi. Szczegółowy wykaz przedmiotów opłaty skarbowej, stawki tej opłaty oraz zwolnienia znajduje się w załączniku do ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o opłacie skarbowej (t.j. Dz.U. z 2018r. poz. 1044)

CZY MOGĘ ODZYSKAĆ WPŁACONĄ OPŁATĘ SKARBOWĄ?

Zwrot opłaty skarbowej następuje na wniosek strony w sytuacji, gdy mimo zapłacenia opłaty skarbowej nie dokonano czynności urzędowej, nie wydano zaświadczenia lub zezwolenia. Opłata skarbowa nie podlega zwrotowi po upływie pięciu lat licząc od końca roku, w którym dokonano zapłaty opłaty. Zgodnie natomiast z treścią art. 12 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy organem podatkowym właściwym w sprawach opłaty skarbowej jest wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Dalsze informacje znajdziesz w części 2.